talar, 1544, mennica Wrocław; Aw: Pięciopolowa tarcza h...

Ferdynand I 1527-1560, talar, 1544, mennica Wrocław; Aw: Pięciopolowa tarcza herbowa miasta Wrocławia, powyżej data, MONETA ARGENTEA WRATISLAVIENSIS; Rw: Lew czeski kroczący w lewo, ECCE VICIT LEO DE TRIBV IVDA; Davenport 8993, F.u.S. 3413, Kopicki 8807 (R3); srebro, 28.81 g; delikatnie czyszczony. Reforma monetarna przeprowadzona przez króla Czech, Ferdynanda I, obowiązywała we wszystkich podległych mu krajach, także na Śląsku. Była odpowiedzią na stale i gwałtownie rozwijający się handel, który na rynku pieniężnym zawsze rodzi potrzebę grubszej monety o większej wartości. Pierwsze śląskie talary wychodzą z królewskiej mennicy we Wrocławiu oraz z mennicy w Kłodzku (lata 1540-1541), w następnym roku bije talary Fryderyk II Legnicki, zaś w roku 1543 pojawiają się pierwsze talary miasta Wrocławia, bite specjalnym, miejskim stemplem. Ten tak zwany twardy talar (w przeciwieństwie do talara śląskiego, który był po prostu wartością rachunkową w drobnej monecie obiegowej) jako pieniądz wielkiego handlu utrzymywał się w stałej wartości i jakości kruszcu. Wraz z pogarszaniem się drobnej monety obiegowej cena talara twardego rosła, osiągając apogeum w latach dwudziestych siedemnastego wieku.