Dukat, 1766, Warszawa; Aw: Postać króla w stroju korona...

monety koronne, Dukat, 1766, Warszawa; Aw: Postać króla w stroju koronacyjnym, data po bokach 17–66, wokoło napis: STANISLAUS AUG D G REX POL M D L; Rw: Pięciowierszowy napis w ozdobnej tarczy MONETA / AUREA / POLONI / AD LEG / IMPER otoczonej ornamentami; moneta ze zbioru Karolkiewicza poz. 2464, Beyer 899, Fr. 103, Kaleniecki s. 529, Kop. 2498 (R3), Kurp. 317 (R3), Parchimowicz SAP 39.a3, Plage 421, Berezowski 125 zł, Tyszkiewicz 50 mk, znany również z wspaniałych kolekcji najwybitniejszych polskich kolekcjonerów: Chełmińskiego poz. 1425, Czapskiego 3059 (R3); złoto 3.49 g; bardzo rzadka moneta i ładnie zaprojektowana przez największego medaliera epoki stanisławowskiej J. F. Holzhäussera. Starannie wykonana w nowootwartej (1766) bogato wyposażonej i nowoczesnej na owe czasy mennicy warszawskiej. Król uczynił Holzhaeussera nadwornym medalierem. Zarządzona reforma monetarna przyniosła wiele nowych projektów monet Stanisława Augusta Poniatowskiego. Początkowo dukaty i talary projektował Kaspar Mörikofer, następnie szansę otrzymał wspomniany Holzhaeusser. Wykonał on cztery typy dukatów. Rewers monety wykonany w formie napisu w ramce stanowił nowość na dukatach polskich - styl przejęty został z dukatów holenderskich. Powyższy egzemplarz to odmiana bez wybitych na monecie inicjałów Jana Filipa jak i zarządcy mennicy Fryderyka Sylma. Była to przypuszczalnie moneta próbna, oczekująca na akceptację. Dukaty ze stojącą postacią króla są jednymi z najrzadszych monet złotych tego okresu. Ciekawostką jest również fakt że strój koronacyjny ujęty na monecie został zaprojektowany przez samego króla. W książce M. Kalenieckiego ”Złote monety polskie na aukcjach światowych 1945–2002” autor przedstawił 6 notowań tego dukata, które dotyczą zapewne trzech egzemplarzy. Oferowany dukat wystąpił na aukcjach światowych dwukrotnie: w roku 1974 sprzedawany we Frankfurcie, następnie ponownie w handlu oferowany na aukcji Classical Numismatic Group - TRITON IV, egzemplarz z kolekcji Henry’ego V Karolkiewicza, poz 2464.