Szeląg, bez daty, mennica Gdańsk; Aw: Na tarczy Orzeł w...

Kazimierz IV Jagiellończyk (1446–1492), Szeląg, bez daty, mennica Gdańsk; Aw: Na tarczy Orzeł w koronie, \ KASMIRVS : R : POLONI :; Rw: Tarcza z herbem Gdańska z dużą koroną, ...NETA : NOVA : DANCI; Frynas P.18.9, Kop. 7223 (R7), Vossberg DET A§7a/232 (selten); srebro, 20.0 mm, 1.51 g; niedobity, miejscowy blask menniczy, niespotykana w handlu odmiana, już w 1841 roku opisana przez Vossberga jako rzadka, NOVA zamiast CIVIT w legendzie rewersu.
Przedstawiciele głównych miast pruskich (w tym Gdańska) już od 1410 roku dokonywali zabiegów w celu uzyskania praw do bicia własnych monet. W 1422 roku Gdańsk i Toruń, w zamian za połowę zysku menniczego, wydzierżawiły na 10 lat mennice zakonne w tych miastach. Po tym czasie Zakon podniósł opłatę do 75% zysku, co zmusiło miasta do wycofania dzierżawy. Mimo to, z dokumentów wiadomo, iż zarządzały one mennicami jeszcze przez co najmniej 6 lat, emitując monetę coraz gorszej jakości. W wyniku przedłużającej się wojny z Zakonem Krzyżackim, król Kazimierz Jagiellończyk potrzebował coraz większych ilości gotówki. Sprawiło to, że 15 maja 1457 roku Gdańsk otrzymał upragniony przywilej menniczy zezwalający na wybijanie złotej i srebrnej monety z wyobrażeniem (tzn. herbem) i imieniem królewskim, według obowiązującej stopy pruskiej lub takiej, jaką kraj i miasta uchwalą. Moneta ta miała służyć do obiegu na ziemiach pruskich. Od tego przywileju i emisji miejskich szelągów z imieniem królewskim rozpoczęła się wieloletnia i bardzo bogata działalność gdańskiej mennicy miejskiej.