emisje po reformie Władysława Grabskiego, 50 złotych, 11.11.1936; Jan Henryk Dąbrowski; seria AD, numeracja 1957526; Lucow 689 (R7), Miłczak 77a; bardzo ładny egzemplarz, niewielkie pofalowania papieru będące cechą druku „na mokro”, zaniedbywalne zagniecenia, ugięte w pionie, jeden z najrzadszych banknotów II Rzeczypospolitej Polskiej, banknot w opakowaniu PMG 2128509-003 z oceną 55 EPQ About Uncirculated.
W drugiej połowie lat 30. XX wieku postanowiono przygotować, ujednoliconą graficznie i tematycznie, nową emisję banknotów. Prace nad wyższymi nominałami (20 i 50 złotych), powierzono grafikowi Wacławowi Borowskiemu, natomiast płyty do druku przygotował Włodzimierz Vacek. Wykonanie powierzono Państwowej Wytwórni Papierów Wartościowych SA w Warszawie, a osobą odpowiedzialną za cały projekt był dyrektor techniczny PWPW Karol Chybiński. Po licznych próbach, dopiero w 1939 roku udało się wykonać banknoty 50-złotowe, a dostawa do Banku Polskiego, w skromnej ilości, miała miejsce w pierwszych dniach września 1939 roku. Niestety, nie zdążono oficjalnie wprowadzić go do obiegu, ale nieduża część z 2.000 dostarczonych sztuk, została wypuszczona przez Bank.
Viimeksi katsotut
Kirjaudu sisään nähdäksesi kohdeluettelon
Suosikit
Kirjaudu sisään nähdäksesi kohdeluettelon