Cystofor, ok. 41–51, Efez; Aw: Głowa cesarza w lewo, TI...

Klaudiusz (41–54), Cystofor, ok. 41–51, Efez; Aw: Głowa cesarza w lewo, TI CLAVD CAES AVG; Rw: Świątynia z czterema kolumnami, po środku której stoi posąg Diany efezyjskiej, DIAN - EPHE; RIC 118, RPC 2222; srebro, 25.7 mm, 10.59 g; bardzo rzadki typ.
W I wieku do Efezu dotarła wiara chrześcijańska. Św. Paweł, podczas swoich podróży misjonarskich, najprawdopodobniej gościł tu trzykrotnie, między innymi w latach 55–58 ne. W tym czasie gwałtownie rosła liczba osób przyjmujących nową wiarę. Apostoł głosił, że nie należy oddawać czci dziełom rąk ludzkich. Skutkowało to zmniejszeniem zamówień związanych z kwitnącym na tym terenie kultem Artemidy (Diany). Ta sytuacja nie spodobała się rzemieślnikom, którzy podburzeni przez niejakiego Demetriusza (złotnika) urządzili manifestację w teatrze podczas głoszenia nauk przez św. Pawła. Tłum, wykrzykując hasło „Artemida z Efezu jest wielka”, porwał kilku uczniów Pawła z Tarsu. W wyniku tych wydarzeń apostoł opuścił Efez, jednak chrześcijaństwo w tym mieście przetrwało, a św. Paweł, prawdopodobnie w roku 62 ne, wystosował znajdujący się w Nowym Testamencie, słynny List do Efezjan, który traktuje o jedności w Chrystusie oraz o roli Kościoła w Bożym planie zbawienia. Oficjalny kult Artemidy dotrwał do 38 roku, kiedy edyktem cesarza Teodozjusza zamknięto jej świątynię a chrześcijaństwo stało się religią dominującą.