Aureus, 57–58, mennica Rzym; Aw: Głowa cesarza w prawo,...

Neron (54–68), Aureus, 57–58, mennica Rzym; Aw: Głowa cesarza w prawo, bez nakrycia, NERO CAESAR AVG IMP; Rw: Wieniec dębowy, w środku EX S C, na zewnątrz PONTIF MAX TR P IIII P P; BMC 15, C. 208, Calicó 423, RIC 14 (R2); złoto, 19.2 mm, 7.66 g; rzadki i ładnie zachowany.
Neron rozpoczął swoje rządy obiecująco. Podczas mowy programowej, którą wygłosił po pogrzebie Klaudiusza, zapowiedział, że władzę oprze na powadze senatu i woli armii, wzorem Augusta. Dał do zrozumienia, że w jego otoczeniu nie ma miejsca dla donosicieli i karierowiczów. Lud zastanawiał się, jak potraktowany zostanie rodzony syn zmarłego cesarza Klaudiusza, trzynastoletni wówczas, więc niedorosły do sprawowania rządów, Brytanik. Ostatecznie uznano, że nic mu nie grozi, tym bardziej, że Neron poślubił jego siostrę, czternastoletnią Oktawię.
Matka Nerona, Agrypina (Młodsza), miała na syna olbrzymi wpływ. Symbolem jej pozycji w państwie były monety wybijane na początku panowania Nerona – jego głowa widnieje na awersie, matki na rewersie. Są i takie, na których obie głowy umieszczono po tej samej stronine, jakby chodziło o władców równorzędnych. Umacniając swą władzę nadużywała swych kompetencji, czym stopniowo zrażała do siebie syna. Gdy dowiedziała się, że Neron ma kochankę, wyzwolenicę Akte, wpadła we wściekłość, nie mogąc pogodzić się z tym, że jej syn może kochać kogokolwiek poza nią. W efekcie tych wydarzeń stanowisko stracił główny stronnik Agrypiny, faktyczny minister finansów, wyzwoleniec Pallas. Zdenerwowana tym Agrypina oświadczyła, że skoro dała władzę synowi, może ją odebrać i oddać prawowitemu następcy Brytanikowi. Tym sposobem wydała wyrok śmierci na siebie i chłopca. Brytanik został otruty podczas uczty w pałacu, na oczach wszystkich biesiadników. Agrypinę najpierw usunięto z Palatynu do innego pałacu, a następnie, w 59 roku, zabito na osobisty rozkaz Nerona.